XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa

Testuingurua

Nik bein eta barriro idatzi dot gure bertsolarien jarduna kondairaren ondar-ondarretik datorrena dala.

Ikus, nai ba dozu, nik idatzitako Gure Bertsolariak 336 orrialdeko liburua, 1965'an Agirre Saria irabazi ebana.

Gaur, errazoi urriko eritxiz, ezta nai dokumentu bageko texturik.

Eta gure kanta zaarrak? Atzokoak bear bada?.

Ori esateko be ez daukazu datu ziurrik.

Oraintsungo euskaldunak asmatu ete dabe, orduan, bat-bateko bertsolaritza? XVI'garren gizalditik onuzkoak? Ez dot uste.

Aurretikoak niretzat naikoa argiagoak ziran, garai a baiño beenago, erri ta tokien izenak diñoskuenez; ainbat urte joan diranarren, eta ikasteari ain gogor ekin, gaur ez gara oindiño areik baizen trebe leku bati ondo datorkion izena jarteko.

Ez asi deadarrez, ez: or daukazuz egiñak.

Or daukazuz Euskalerrian berton eta atzerrietan zabal millaka ta millaka euskal abizen, eta ba al dakigu euren egiazko etimolojirik?.

P. Lafitte'ek eta K. Mitxelena'k lez, gure izkuntzak euneko ainbat itz latiñetik arturik daukazala esatea.

Eta zelan deituko dautsazu beera jausitako arri gotikoz jasotako euskal erako etxe bati? Gotikoa dala esan ete leio?.

Zarra da auzi au.

Nik esaterako naiz nire sasoikoak orduan itz arrunta zanik gaur be erabilten ba dogu, beste idazle askok ori da gaurko gazte askoren joera beste itz bat, Axular'ek dakarrena adibidez artu ta lantxo baten amar bider gitxienez, axe erabilliko dauskue begiak erre ta belarriak durunduz ipiñi arte.

Izotz eta horma gauza bardiñak dira, baiña Axular'ek be horma darabilleko geien bat be horma erabilli ta kito.

Liburu eder-ederra da Gero, Axular'ek borobildua; ba-ditu akatsak be.

Akatsa itxi ta ar ederra.

Ez uste mugaz bestaldekoa dala, oro bitxi danik.

Gaitik igeska nabil itxura danez.

Bertsolarien txapelketa egunetan ni izan naz iñoiz epai-maiko.

Baiña egiteko ori ez neban atsegin eta itxi egin neban: zintzoak ez dira ortarako.

Urteak dirala Bilbo'n, Areatza plazan, Arriaga antzokiari aurrez-aurre, ospatu zan Bizkaiko txapelketa.

Ara eroan ninduen.

Onetzaz Olerti-n idatzi neban naikoa zeatz.

Lau-bost giñan maiko.

Bertsolariak saiatu ziran.

Jardun bitartean, neure eritxiaren arauz, bertso onak marka gorriaz eta ez ain onak baltzez bereizten nitun.